Piotr w swoim liście ma do zrealizowania bardzo trudne zadania. Musi odnieść się do cierpienia jakie spotkało i najpewniej spotka jeszcze adresatów listu. Piotr nie poprzestaje na tym ale prowadzi ich dalej-pomaga wytyczyć im drogę do pełnego życia pomimo bycia w tak dramatycznej sytuacji.
Ktoś, patrząc wstecz na swoje życie, powiedział: „Żyłem w swojej własnej, chorej iluzji. Rzeczywistości absolutnie nie dopuszczałem do świadomości.” To rozważanie ma na celu zachęcić do zmierzenia się z samym sobą, co z kolei może stać się bodźcem do znalezienia ratunku.
Właściwy punkt odniesienia – czasami patrząc na życie ludzi dookoła nas, a może i na swoje własne, odnosimy wrażenie, że potrzeba bodźca, czynnika, który dopomógłby uporządkować życie człowieka. Znaleźć jakąś formułę, która dopomoże nam iść przez życie odważnie, z poczuciem sensu i celu, a może nawet z radością – mimo wszystko. Sprawdź co na ten temat mówi doświadczony Apostoł.